Klasyfikacja krętków bladych

Klasyfikacja Bergeya zalicza krętki blade do rzędu IX: Spirochaetales, obejmującego grupę bakterii spiralnych. Należy tu jednak zaznaczyć, że nie wszyscy zgadzają się z tego rodzaju klasyfikacją i skłonni są uważać krętki blade i niektóre inne drobnoustroje tej grupy za pierwotniaki zwierzęce — Protozoa. Wysuwają oni jako argumenty takie ich cechy, jak: zdolność do poruszania się bez udziału rzęsek, trudności w uzyskaniu hodowli in vitro, istnienie u pewnych gatunków cyklu życiowego przypominającego cykl rozwojowy pasożytów malarii lub wreszcie cykliczność przebiegu chorób wywoływanych przez niektórych przedstawicieli tej grupy, charakterystyczną dla chorób powodowanych przez pierwotniaki zwierzęce. Inni z kolei stoją na stanowisku, że drobnoustroje te zajmują miejsce pośrednie między bakteriami a prawdziwymi pierwotniakami zwierzęcymi. Rząd Spirochaetales dzieli się na dwie rodziny i sześć rodzajów. Rodzina I, Spirochaetaceae, obejmuje trzy rodzaje niechorobotwórcze dla człowieka: Spirochaeta, Saprospira i Cristispira. Spirochaeta znajdywane są głównie w wodach stojących i ściekowych, Saprospira — w mule i w piasku, Cristispira — w ostrygach i w innych mięczakach. Rodzina II, Treponemataceae, obejmuje trzy rodzaje, z których każdy zawiera gatunki chorobotwórcze dla człowieka. — rodzaj I, Borrelia, obejmujący dużą grupę krętków powodujących dur powrotny; — rodzaj II, Tieponema, do którego należą drobnoustroje wywołujące kiłę, malinicę (yaws), pintę i inne treponematozy; — rodzaj III, Leptospira, do którego należą drobnoustroje wywołujące różne stany chorobowe, określane mianem leptospiroz. Niektóre drobnoustroje zaliczane do tych rodzajów są chorobotwórcze także dla zwierząt, inne są tylko pasożytami zwierzęcymi, inne wreszcie zdają się być saprofitami dla ludzi i zwierząt. Brak jest przekonywających dowodów, które by mogły wskazywać na ściślejszy biologiczny związek między krętkami z rodzaju Treponema a krętkami z rodzajów Borrelia i Leptospira. Istniejące dane z dziedziny bakteriologii, immunologii i patologii zdają się raczej wskazywać, że związek ten jest tego samego rodzaju co między Treponema a drobnoustrojami innych grup systematycznych i że poza kształtem spiralnym, różnym jednak u przedstawicieli tych trzech rodzajów, nie mają one ze sobą wiele wspólnego; z tego też powodu podział rodziny Treponemataceae na te trzy rodzaje wydaje się być uzasadniony i jest użyteczny. Rodzaj II, Treponema, obejmuje grupę krętków występujących u człowieka i zwierząt. Niektóre z nich mają właściwości chorobotwórcze, inne są saprofitami lub drobnoustrojami o nie ustalonej chorobotwórczości. A. Chorobotwórcze dla ludzi: 1. T. pallidum, czynnik etiologiczny kiły 2.T. per tenue, czynnik etiologiczny malinicy (yaws) 3. T. carateum, czynnik etiologiczny pinty 4. Krętki wywołujące bejel (T. bejel) i inne krętkowice endemiczne ; B. Chorobotwórcze dla zwierząt 1. T. cuniculi, czynnik etiologiczny krętkowicy króliczej ; C. Saprofity ludzkie i zwierzęce 1. T. calligyrum — występuje w narządzie rodnym 2. T. genitalis — znajdowany w narządzie rodnym 3. T. microdentium i T. macrodentium — występują w warunkach naturalnych w jamie ustnej 4. T. mucosum, znajdowany w przypadkach pyorrhea alveolaris. Podział powyższy oparty jest, z powodu braku odpowiednich danych stosowanych w klasyfikacji przyrodniczej, prawie wyłącznie na kryteriach klinicznych i epidemiologicznych. Między przedstawicielami poszczególnych gatunków istnieją wprawdzie drobne różnice morfologiczne, są one jednak w praktyce trudne do uchwycenia. Podstawową różnicą między formami chorobotwórczymi i saprofitycznymi jest zdolność tych ostatnich do wzrostu na podłożach sztucznych.