Zastosowanie mikroskopu elektronowego, a zwłaszcza użycie w nim techniki ultracienkich skrawków, dostarczyło nowych danych na temat morfologii krętków. Choć liczba badaczy, którzy zajmowali się tym zagadnieniem, jest spora (1, 90, 116, 117), wiele zagadnień pozostaje jeszcze do wyjaśnienia. W dotychczas przeprowadzonych badaniach udało się wyróżnić u krętków następujące elementy strukturalne: trójwarstwową ścianę komórkową, pod nią — trójwarstwową błonę otaczającą cytoplazmę i wiązki włókien przyczepionych do ziaren podstawowych, ułożonych subterminalnie na obu biegunach krętka. W cytoplazmie wyróżniono ziarna rybosomalne, o średnicy 100—150 A, słabo rozpraszającą elektrony hialoplazmę i struktury ziarnisto-siateczkowe. W czasie podziału krętków obserwowano pojawianie się w cytoplazmie ciemnych tworów połączonych z błoną cytoplazmatyczną; przypuszcza się, że są one mezosomami. Identyfikacja tych wszystkich tworów wewnątrzkomórkowych jest jednak jeszcze w chwili obecnej niepewna. Włókna w liczbie 2—8, o grubości 0,01—0,02 g, przebiegają w przestrzeni między ścianą komórkową a błoną cytoplazmatyczną otaczając ślimakowato cytoplazmę; w niektórych miejscach wchodzą one do cytoplazmy. Według Ovcinnikowa i Delektorskiego włókna przebiegają w dwóch wiązkach, owijających się w przeciwnych kierunkach wokół cytoplazmy.