Miareczkowanie dopełniacza wykonuje się wg schematu. Po upływie wyznaczonego czasu odczytuje się wynik, szukając najmniejszej dawki dopełniacza dającej całkowitą hemolizę — jest to tzw. dokładna jednostka hemolityczna. Następne najwyższe rozcieńczenie dopełniacza w szeregu odpowiada tzw. pełnej jednostce hemolitycznej. W metodzie Kolmera używa się roztworu dopełniacza zawierającego 2 jednostki pełne w 1 ml objętości. Uwaga. Poszczególne rozcieńczenia surowicy badanej przygotowuje się następująco: do 6 probówek rozlewa się kolejno 0,85% roztworu NaCl w ilościach 0,9, 0,5, 0,5, 0,5, 2,0 i 0,5 ml. Następnie do 1 probówki wlewa się 0,6 ml badanej surowicy, uprzednio zinaktywowanej. Po dokładnym wymieszaniu przelewa się po 0,5 ml do probówek 2 i 6. Z probówki 2 przenosi się 0,5 ml do probówki 3, z probówki 3 0,5 ml do 4, z 4 probówki 0,5 ml do 5, a następnie z 5 probówki odpipetowuje się 2 ml i odrzuca. Po takim przygotowaniu rozcieńczeń badanej surowicy, w stosunku do pierwszej probówki, w drugiej jest ona rozcieńczona 2-krotnie, w trzeciej — 4-krotnie, w czwartej 8-krotnie i w piątej — 40-krotnie. Jeżeli dopełniacz jest tak silny, że jego dokładna jednostka wynosi 0,2 lub 0,25, to mimo wszystko rozcieńczenie robocze przygotowuje się w stosunku 1 ml dopełniacza + 42 ml 0,85% roztworu NaCl. Dopełniacz rozcieńcza się ochłodzonym 0,85% roztworem NaCl, a przygotowane rozcieńczenia dopełniacza do chwili użycia przechowuje się w lodówce.