Amboceptor hemolityczny (surowica hemolityczna, immunohemolizyna). Za amboceptor hemolityczny w odczynach wiązania dopełniacza służy surowica królika uodpornionego krwinkami barana, zinaktywowana przez ogrzanie do temp. 56° przez 30 min. Amboceptor hemolityczny znajduje się we frakcji yglobulinowej surowicy, a jego ciężar drobinowy wynosi 900 000 . Mieszając zawiesinę krwinek baranich z surowicą hemolityczną nie rozcieńczoną lub jej roztworem, doprowadzamy do związania, czyli uczulenia krwinek. To związanie zachodzi w ciągu krótkiego czasu w temperaturze pokojowej i jest trwałe. Do wywołania zjawiska hemolizy nie wystarcza samo związanie amboceptora przez krwinki. Nastąpi ono dopiero po dodaniu czynnego dopełniacza. Do uczulania krwinek używa się amboceptora hemolitycznego w ściśle określonej dawce, wyrażonej w jednostkach hemolitycznych. Dlatego trzeba oznaczyć w jednostkach hemolitycznych miano hemolityczne amboceptora. Za jednostkę hemolityczną uważa się największe rozcieńczenie amboceptora, które po uczuleniu krwinek i dodaniu w nadmiarze czynnego dopełniacza powoduje całkowitą ich hemolizę. W poszczególnych odczynach wiązania dopełniacza krwinki uczula się 2—3 j. hemolitycznymi. Chociaż surowica hemolityczna może być przez dłuższy czas przechowywana w chłodni nie tracąc prawie swojej aktywności, to jednak należałoby ją miareczkować każdorazowo w dniu wykonywania odczynu wiązania dopełniacza. Taką ostrożność uzasadnia spostrzeżenie, że poszczególne próbki krwinek mogą wykazywać dość znaczne wahania indywidualne w zajściu reakcji immunohemolizy.