Temperatura, Krętki blade są bardzo wrażliwe na podwyższoną temperaturę. Ogrzewane w temp. 50°, giną już po 5 min. Boak wykazał, że krętki zawieszone w fizjologicznym roztworze soli kuchennej tracą wirulencję po inkubacji w temp. 39° przez 5 godz., 40° — przez 3 godz., 41° — przez 2 godz., a 41,5° — już po 1 godz. Podniesienie temperatury ciała zakażonych zwierząt do 42° powoduje zabicie krętków. Stwierdzono, że działanie preparatów arsenowych i penicyliny jest bardziej efektywne przy wyższej temperaturze ciała. Weber stwierdził stopniowe skracanie się czasu przeżywania krętków w pożywkach umożliwiających przeżywanie przy wzroście temperatury inkubacji między 20 a 40°. W temperaturze suchego lodu (ok. —70°) krętki zachowują wirulencję przez lata. Liczbę krętków przeżywających zamrażanie i odtajanie można znacznie zwiększyć przez dodanie glicerolu (15%) do zawiesiny. Światło pozafiołkowe. Yaismann wykazał, że krętki blade zachowują zarówno ruchliwość, jak i zjadliwość po napromieniowaniu ich 9000 ergów/mm3 promieni pozafiołkowych. Po dawce 18 000 ergów/mm3 traciły wirulencję przy zachowanej zdolności do poruszania się; po zastosowaniu dawki 55 000 ergów/mm3 znikała zarówno zdolność do poruszania się, jak i wirulencja. Wpływem światła pozafiołkowego na wirulencję krętków bladych zajmował się także Probey . Promienie jonizujące. Miller stwierdził, że zawiesina chorobotwórczego szczepu Nicholsa T. pallidum po napromienieniu jej dawką 652 800 r promieni gamma z bomby kobaltowej 60°C traciła zdolność wywoływania infekcji u królików po dojądrowej i śródskórnej iniekcji; napromieniane krętki zachowywały typowe cechy morfologiczne i pełną ruchliwość i były immobilizowane w odczynie Nelsona-Mayera. Wysuszenie. Krętki blade są bardzo wrażliwe na wysuszenie i nawet wysuszone ze stanu zamrożenia (liofilizacja), szybko obumierają mimo zastosowania tych samych metod, które pozwalają na utrzymanie przy życiu w tych warunkach bakterii i wirusów. Gastinel stwierdził, że liofilizacja krętków w zawiesinach lub w zakażonych jądrach króliczych nie pozwala na utrzymanie ich ruchliwości i właściwości infekcyjnych. Hampp wywoływał zakażenie u królików krętkami z liofilizowanych jąder przechowywanymi nie dłużej niż 2 mieś. Czynniki chemiczne. Krętki blade są bardzo wrażliwe na wszystkie powszechnie używane substancje bakteriobójcze. Są one również immobilizowane i zabijane przez sole trój- i pięciowartościowego arsenu, bizmutu, rtęci i złota. Działanie tych związków polega prawdopodobnie na blokowaniu grup —SH w enzymach. Blokadę tę udaje się niekiedy usunąć za pomocą takich związków jak cysteina i glutation. Doak i Freedman donieśli o zabójczym działaniu na krętki kwasów fos tonowych i fosfinowych. Keller i Morton stwierdzili dużą wrażliwość krętków na mydła toaletowe, zwykłe i lekarskie, zawierające heksachlorofen.