Roztwór NaCl. W większości modyfikacji odczynu kłaczkującego do rozcieńczania poszczególnych składników używa się 0,9% roztworu soli kuchennej chemicznie czystej, przygotowanego na świeżej wodzie destylowanej. W ilościowym odczynie Kahna badaną surowicę rozcieńcza się w 2,5% roztworze NaCl. Roztwór ten jest nietrwały, dlatego przygotowuje się go w koncentracji dziesięciokrotnie wyższej, a bezpośrednio przed użyciem rozcieńcza wodą destylowaną w stosunku 1 : 10. Surowica badana. Surowica badana musi być jasna (niezhemolizowana), przezroczysta, wolna od wszelkich zanieczyszczeń. W większości modyfikacji odczynu kłaczkującego surowicę badaną inaktywuje się w łaźni wodnej (temp. 56°) przez 30 min. Antygen do odczynu kłaczkującego musi być tak przygotowany aby cząsteczki koloidowe w zawiesinie antygenowej były większe niż w antygenie dla odczynu wiązania dopełniacza i przez to odznaczały się łatwiejszą wytrą- calnością z roztworu. Łatwiejszą wytrącalność z roztworu można osiągnąć przez użycie do rozcieńczenia antygenu mniejszej ilości płynu, przez dodatek różnych balsamów, przez rozcieńczenie antygenu w roztworze hipertonicznym, przez przygotowanie zawiesiny antygenowej w wysokiej temperaturze, przez wytrząsanie badanej surowicy po dodaniu antygenu itp. Dawniej używano wyłącznie antygenów lipidowych nie oczyszczonych, ostatnio coraz częściej stosuje się antygen kardiolipinowy. Ze względu na to, że antygeny do odczynu kłaczkującego mają odmienny skład, a sposób przygotowania zawiesiny antygenowej jest nieraz bardzo charakterystyczny, opiszę bliżej trzy najczęściej używane antygeny, a mianowicie antygen cytocholowy, antygen Kahna i antygen kardiolipinowy- do odczynu VDRL.